İLK
ADIM
Seni
düşünüyorum nedensiz
Seni
düşünüyorum umarsız
Seni
düşünüyorum utanmadan
Selvi
boylum alyazmalıma döndük
İçseslerimiz
ele geçirdi bizi
Ne
ben sana diyebiliyorum ne sen bana
Oysa
iki kelime altı hececik
Seni
seviyorum
Umutların
kimsesizlik girdabına
Hayallerin
imkansızlıklara gömüldüğü
Sensiz
akşamlarda
Gönlüm
o kadar alıştıki sensiz gecelere
Ve
o kadar hasretimki hala sana
Ne
içimi dökebiliyorum kimselere
Ne
de yüzüne bakabiliyorum
Varlığını
hissedince önce beynim zonkluyor
Yavaş
yavaş bir yorgunluk çöküyor üzerime
Kalbimin
sabırsız atışları oluyor beni yoran
Sonrası
aşkın klasik belirtisi
Sonra
karnımda kelebekler uçuşuyor
Sebepsiz
kahkahalar atıyorum ve de zamansız
Şaşırıyor
insanlar
Herşeyi
yapıyorum,yapabiliyorum inan
Yalnız,yalnız
yüzüne bakıpta
İki
kelimeyi bir araya getiremiyorum
Günaydınlar
merhabalar düğümleniyor boğazımda
Ve
ben öylece bakakalıyorum
Varlığın
yetiyor renkten renge girmeme
Hadi
bana bir iyilik yap ve ilk adımı sen at