işte bu manzaranın benzerini bugün denizin ortasında vapurda yaşadık :) cnn den haberleri dinliyoruz malum saat 9 suları. içimden geçiriyorum 9:05 te ne olacak? ayağa kalktığımda deli mi diyecekler eşlik mi edecekler? ama düşüncelerim yersiz çıktı ve gemi mürettebatıda dahil genç yaşlı dindar laik hepsi ayaktaydı 9:05 te büyük önder Atatürk, silah arkadaşları ve aziz şehitlerimiz için.. kulaklıklar ellerdeki gazeteler yarım bardak çaylar kenara bırakıldı ve siren sesiyle herkes aynı hüznü yaşadı. cidden ağlamamak için zor tuttum kendimi. yıpranmayan bir kardeşlik ve hep daha ileriye gidecek olan Türkiye için. en güzelide siren çalan bir vapurla saygı duruşunda olmaktı. niye bilmiyorum belki bugün nasip olmasaydı 10 kasımda vapura binmek hiç aklıma gelmezdi. belki yine siren seslerini uzaktan duyar saygımı gösterir duamı ederdim. ama fitneyle bölmeye çalışılan o güzelim kardeşliğimiz tam bugün gerçekten anladım.
bu seneki anma törenleri de daha bir güzel göründü gözüme. öncekiler sanki biraz daha amacından uzak gösteriye yönelikti(Ankara için demiyorum kesinlikle ne haddime çevremde gördüklerimden bahsediyorum)
Ata'yı başka türlü göstermeye kendisinin de eminim tercih etmeyeceği türden vasıflarla anıyorlardı. benim naçizane fikrim sonsuzluk kavramının yanlış kullanılmasında. olayları abartmamak lazım. Atamızın kurduğu cumhuriyet ve onun ilkeleri ölümsüz kendisi değil. o gerçekten ileri görüşlüydü ve biz varlığıyla çok şanslıydık.
her neyse lafı çok uzatmayayım yağmurun altında meşaleler yakıldı kadıköyde birbirine saygılıydı herkes. özellikle de dış görünüşünden dolayı yargılamadı kimse birbirini. ve cumhurbaşkanımızın deyimiyle Ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk,silah arkadaşları ve aziz şehitlerimizi saygı rahmet ve şükranla andık
0 yorum:
Yorum Gönder