yokluğun..

YOKLUĞUN

Yokluğunla ıslattığım gecelerimi

Ayrılığının ızdırabı yakıyor

Alıştırdığım benliğim inkar ediyor

Seni ve senli hayallerimi

Umutların sana bağlanması

Rahatsız ediyor sanki

Tatlı bir ızdırap sarıyor bedenimi

Adeta kıvranıyorum isyanlarla

Ne vakit  sen varsın

Yalancı bir rüzgar alıp götürüyor beni

Başımı döndürüp sarhoş eden

Kısacık bir meltem

Alemden aleme sürükleyen

Baş döndürücü bir rüzgar evet

Ne vakit sen yoksun

Bende yok oluyorum sanki

Sonra geçiyor hayata dönüyorum öylece

Kabulleniyorum yokluğunu

Hiçbir zaman benim olmayacağını..

ŞAHBAZ