Zarif'ten İlham

Bilmek ve hissetmek..
En düşmancasına duyguların..
Savruk düşüncelerin his dışına hakimiyeti
Ne yazık muallak gülüşlere
Sazda sözde aranan
Şiirlere gizlenendir
Hissi bir nebze zihinlere dökmektir..
Zarif şair der ki;
''Sanırım şiirin evi kalbtir ve kalble yazılmalıdır''
Çünkü şiir;
Hissi bir nebze zihinlere dökmektir..
Bundandır ki;
Sessizce ve içimize ağlıyorduk..
Çünkü şartlar bunu gerektiriyordu.
Harf tutmayan ellerimiz,
Kargacık burgacık tamlamasını kanıtlamak istercesine bir yazıyı
Hatmediyordu..
Ne hüzne dur diyebiliyorduk,
Ne de çekip gidenlere..
İçimize ağlıyorduk,
Çünkü ağlayacak başka yer yoktu..
Sağır gönüllerle çepeçevreydik..
Uzanan eller kir bırakıyordu,
Kırık parmaklarımızda..
Yazıyor yazıyor ve yazıyorduk..
Tükenmiş kalemlerle ve içimize dolan yaşlarla..
Bu yazmak ki kırık parmaklarla;
Hissi bir nebze zihinlere dökmektir..